In memoriam Jos Lampe VII.91 (1910 - 2003)

Op 25 april jl. is plotseling overleden Josephus Hendericus Alexander Lampe VII.91, bij ons beter bekend als Jos.

Als voorzitter wil ik graag, namens het Bestuur van de Stichting Genealogie Jacobus Lampe uit Mettingen, Jos herdenken.

Jos behoorde tot de 7e generatie van de Lampe-familie; inmiddels zijn er al nakomelingen in de 11e generatie.

Jos was één van de oprichters van de Stichting, die nu zo’n 12 jaar bestaat. Door zijn toedoen is het losbladig Registratieboek tot stand gekomen, waarin alle Lampe-familieleden zijn opgenomen, in een heel uniek systeem.

Ja, Jos is onvervangbaar voor de Stichting. Dagelijks was hij bezig om alle gegevens te verwerken zoals adreswijzigingen, geboorte-, huwelijks- en overlijdensdata en dat waren er nogal wat!

Hij leerde op latere leeftijd nog met de computer om te gaan – waarin het hele familiebestand is opgeslagen – zodat Jos, nadat hij alle gegevens had verwerkt, ieder jaar vele wissel- en aanvullings-pagina’s aan de boekbezitters kon toesturen. 

Levenswerk

Wat begonnen was als hobby, werd zijn levenswerk. Achteraf bekeken is dat zijn behoud geweest na het overlijden in 1992 van zijn geliefde echtgenote Wil. Zo vereenzaamde hij beslist niet want het was vaak een heel speurwerk om achter de juiste gegevens van de familieleden te komen. Hiervoor moest hij menig telefoongesprek voeren want hij rustte niet voordat hij alles precies wist; hij was een echte doorzetter.

Zijn huis stond in het teken van ons familie-archief; ladenkasten vol hangmappen met gegevens in de vorm van foto’s, krantenknipsels, huwelijksaankondigingen, geboortekaartjes, rouwkaarten, etc. Ook hingen er schilderijen van familieleden of van zakenpanden van het Lampe concern. Ook de bestuursvergaderingen werden altijd bij Jos aan huis gehouden, dan hadden we meteen alles bij de hand!

Dat Jos een gave had om familieverhalen te vertellen blijkt wel uit het feit dat er nogal wat van gepubliceerd zijn in ons blad “Lampe Belicht”. Trouwens, dit familieblad werd grotendeels door Jos verzorgd, het verzamelen van artikelen en foto’s, het laten drukken, het inpakken en dan per fiets met volgeladen fietstassen naar het postkantoor voor de verzending.

Jos en ik hielden veel contact per telefoon over het reilen en zeilen van de familie. Ook vertelde hij mij dan vol trots over zijn eigen kinderen en kleinkinderen maar voorál over zijn achterkleinkinderen. Bij alle geboorten belde hij mij onmiddellijk op om het te melden; eerst was dat Bart, toen Marleen en daarna Erik. En nu keek hij uit naar zijn eerste “echte Lampe” achterkleinkind, het kind dat de achternaam Lampe zou krijgen. Jammer dat hij dat niet meer mag meemaken.

Jos, bedankt voor alles wat jij voor de Lampe-Stichting hebt gedaan; jouw herinnering is onuitwisbaar.

Lieve Jos, rust zacht in Gods vrede.