Campingbezoek aan Mettingen oktober 1999

Samen met mijn vrouw VIII.73, zuster VIII.74 en zwager ben ik eind oktober 1999 gedurende 3 dagen naar Mettingen gegaan. Het was een onverwacht leuke ervaring. Je kunt er fantastisch wandelen. De camping in Mettingen is het gehele jaar open en je kunt er (op de camping) nog "Zimmer vermieten" ook. Wie weet, komen we elkaar (familieleden) daar nog wel eens tegen?

Mijn zuster kent Mettingen van zo'n 30 jaar geleden toen zij samen met haar ouders naar de begrafenis van Frans Brenninkmeijer is geweest. Zelf ben ik de laatste twee keer samen met Ernst Lampe naar Mettingen geweest. Ernst is, en misschien schrijf ik dat een beetje oneerbiedig, een wandelende familie encyclopedie. Hij weet veel over Mettingen te vertellen, over de huizen waar verschillende Lampe's hebben gewoond, toen nog in gewone huizen, waarvan er enkele nu omgebouwd zijn tot kapitale huizen en landgoederen die de familie Brenninkmeijer toebehoren. De vader van Ernst heeft nog in Mettingen gewoond.

Toen Ernst daar jaren later, samen met zijn vader, in het plaatselijke dorpscafé kwam, sprong een schoolvriendin op en omhelsde zijn vader, zo vertelde hij mij. Hij wist anekdotes te vertellen over familieleden die daar toen leefden. Het idee om in het najaar naar Mettingen te gaan zal dan ook ge- voed zijn door de verwachting dat er wellicht sprake zou kunnen zijn van herkenning tussen nu en het verleden.

Eind deze zomer hebben wij een andere caravan aangeschaft en gecombineerd met het idee om naar Mettingen te gaan, zochten wij naar een camping ter plaatse. Tegenwoordig is dat eenvoudig. Je gaat surfen op internet en wanneer je in dit geval via Worldonline intypt: "Mettingen" dan krijg je alle mogelijke informatie over deze plaats.

Zo konden wij bellen met de daar aanwezige camping met de veelbelovende naam "Zur schönen Aussicht" Schwarze Strasze 73, 49497 Mettingen (tel: 05452/606). En gelukkig blijkt deze camping het gehele jaar geopend te zijn.

Per toeval kreeg ik contact met Walter Lampe die in Vechta woont, zo'n 60 km van Mettingen. Hij vertelde mij tijdens een condoleance bezoek in Nederland dat hij geïnteresseerd was in het door de stichting uitgegeven boek over de genealogie van onze familie. We maakten een afspraak dat ik bij hem langs zou komen.

Woensdag 20 oktober was het dan zover. Met onze sleurhutten achter de auto togen wij naar Duitsland. Vanaf Amsterdam is het slechts 200 km dus je staat zo'n 4 uur later uitgepakt op de camping en inderdaad met een prachtig uitzicht. Vanaf de camping zie je het torentje van de kerk in Mettingen, dat in het dal ligt. Nu kan het in oktober koud en guur zijn en dat was het zeker, die eerste twee dagen. Maar met een stralende wolkenloze blauwe lucht, konden wij het niet beter treffen.

's Avonds in de gezellige bar op de camping kregen wij te horen dat er in oktober zelf Brötchen gehaald moeten worden in Mettingen. Vanaf de camping loop je in 10 minuten naar het centrum. Nu, dit loopje naar het centrum hebben wij meerdere keren gemaakt. Vanuit het centrum zijn er 4 zeer goed aangegeven wandelroutes die door bossen en prachtige landschappen lopen. Dit was voor mij m'n eerste wandel- ervaring en ik moet eerlijk bekennen dat ik er van genoten heb.

Er is in Mettingen nog wel wat terug te vinden van onze voorouders. Zo is er een klein museum gevestigd in hotel/restaurant Telsemeijer, dat in het centrum naast de kerk is gevestigd en makkelijk is te herkennen, omdat er voor de deur een bronzen beeldengroep staat. Direct na binnenkomst zie je rechts en links kamers met glas in lood ramen. Ook op de wanden staan afbeeldingen, die allemaal een relatie hebben met het zakelijke verleden van onze voorouders. Loop je nu naar achter, dan is er een binnenplaatsje. Hier is een klein Tüötten museum gevestigd.

Het restaurant nodigt uit om er een kopje koffie te drinken, maar pas op dat u genoeg marken bij u heeft! Zelf hebben wij koffie gedronken links om de hoek bij Hettlage & Lampe.

In de kerk zijn 3 gebrandschilderde ramen die geschonken zijn door Lampe's en waarin ook nog de naam te lezen is. Direct achter de grote deuren in het voorportaal hangen twee grote schilderijen die kerkgangers in de open lucht uitbeelden tijdens een openlucht mis. Typisch Duitse personen, misschien herkent u daar familietrekken in. Bij de Bahnhofstrasse ligt het oude kerkhof waar onder andere Johannes Benedictus Lampe, de oprichter van Gebrs. Lampe, ligt begraven.

We hebben nog gezocht naar de Sternhof dat bij het plaatsje Recke moet zijn gelegen. Helaas konden wij het niet vinden. Dat was niet zo erg slim van me, want ik ben er samen met Ernst Lampe tweemaal geweest. Ik heb toen verzuimd om het adres op te schrijven. We hebben er toen foto's van gemaakt, terwijl het leeg stond. Van mevrouw Berghaus, die we later hebben bezocht, weet ik dat haar dochter de boerderij heeft opgeknapt en daar nu zelf woont. Ik weet ook dat Ingrid Lampe - ten Brink mij vertelde, dat zij daar was geweest en zelfs in de boerderij heeft mogen kijken van de nieuwe bewoners. Aan Ingrid heb ik toen gevraagd of zij mij, foto's wilde toesturen en een beschrijving. Ik weet dat zij daarin terughoudend wilde zijn omdat zij wil voorkomen dat deze mensen te zeer lastig gevallen worden door nieuwsgierige familieleden.

Het bezoek aan Walter Lampe VI.116 was bijzonder gezellig. Een prachtig huis in een even zo mooie natuurlijke omgeving. We werden onthaald op een koffietafel met taart. De koffietafel was gedekt met servetten waarop de afbeeldingen van haasjes stonden. Walter vroeg ons of wij deze haasjes in relatie tot onze familie konden thuisbrengen. Het is namelijk zo, dat Goethe fabels over het dierenrijk heeft geschreven waarbij hij de haas meneer Lampe noemt. Haas is een vruchtbaarheidssymbool, denk maar aan de paashaas. Pasen is het feest van het opkomende licht in het voorjaar. Vandaar de naam Lampe.

Links afgebeeld het wapen dat Walter Lampe ons meegaf en waarvan hij zelf de oorsprong niet kende.

Anekdote

Een leuke anekdote is ook dat volgens Walter er in Duitsland niet alleen een allerheilige, maar ook een allerhazen bestaat. Dat zit zo:

1 november is het allerheiligen. Een verering voor alle heiligen van de katholieke kerk.

2 november is het allerzielen. Dit wordt gevierd ter nagedachtenis aan alle overleden gelovige zielen.

3 november is het dus allerhazen. Op 3 november begint de St. Hubertusjacht.
Een drijfjacht op een jachtrit, veelal feestelijk omlijst met jachthoornmuziek, en in roomskatholieke streken voorts door het gezamenlijk bijwonen van een speciale mis.

Het was een bijzonder levendig gesprek en ik vertelde Walter dat hij het eerste Duitse familielid was dat ik had ontmoet. Wanneer je in Mettingen komt en je kijkt in het telefoonboek dan zie je, dat er bladzijden gevuld zijn alleen al met de naam Lampe. Vanuit de registratie van onze stichting genealogie weet ik, dat wij nog wel adressen hebben van familieleden uit Mettingen zoals: Mw. A.Th. Keszling-Lampe (V), Mw. Th.Hoppe-Lampe(10) Dhr. A.G.Lampe (VI), Mw. S.A. Lauers-Lampe (12), Mw. Th. Niehaus- Lampe V, Mw. E.M. Lampe (Recke), Mw. S.H. Eggemeijer- Lampe (VI), Mw. A.M. Lampe (33) Dhr. J.H.Lampe (38)

Walter kent zelf geen familieleden uit Mettingen. Wel weet hij van Fritz Lampe (VI.74) dat deze gezegd heeft dat de meeste Lampe's die in Mettingen wonen niet behoren tot onze familie. De Lampe-tak waartoe wij behoren, komt oorspronkelijk uit Mecklenburg aan de Oostzee. De naam Lampe komt van Landa, wat een verbastering was van Landman. Dit is bijzonder opmerkelijk en wat voor mij tot nog toe onbekend. Nou was Fritz Lampe niet de eerste de beste. Hij is namelijk de grondlegger voor onze genealogie. In verband met de II wereldoorlog heeft hij onze genealogie op papier laten zetten. Waartoe een reisje naar Mettingen al niet toe kan leiden! We gaan zeker nog eens naar Mettingen om gezellig te wandelen. De camping in Mettingen beviel ons goed.

Wellicht gaat onze volgende reis naar Mecklenburg.