De rode vliegende brigade
(door: Frans Lampe)
Lampe Belicht, jaargang 2005, nummer 2
“En zo … weet ik ieder jaar weer hoe goed ik het zelf heb …”
Aan het woord is Reinoud Lampe (VIII.153), gezagvoerder bij Martinair, die dit jaar alweer voor de 12e keer, een groep ernstig zieke patiënten voor één dag “op sleeptouw“ nam.
“Het hele jaar heb ik alleen maar passagiers aan boord op weg naar of onderweg terug van vakantie. Meestal toch ontspannen mensen, ze hebben het goed, gaan toch tegenwoordig vaak voor een 2e of 3e vakantieweek er even tussenuit. Nee, dan deze jaarlijkse Rode Kruis vlucht, dat is een heel ander verhaal. Vliegen is mijn passie, dat was al zo voordat ik goed en wel kon praten, maar op deze jaarlijks terugkerende dag, doe ik mijn energie op voor een heel jaar!”
Achtergrond
Het Rode Kruis heeft in de hulpverlening veel te maken met ernstige zieken en de constante verzorging die dergelijke patiënten nodig hebben. Voorbeelden als MS of dwarslaesie door een ongeval kunnen zowel voor patiënt als voor de naaste omgeving een leven totaal en definitief karakter geven, alles staat in het teken van de zorg. Juist om die situatie te doorbreken biedt het Rode Kruis gelegenheid aan patiënt en verzorger(s) om eens een dag …. als geen enkele andere dag … te beleven.
Zo’n 35 jaar geleden werd Martin Schröder, de oprichter van Martinair, door het Nederlandse Rode Kruis benaderd met een donatie verzoek. Dat vond ondernemer Martin kennelijk veel te makkelijk en het idee van een jaarlijks terugkerende “dag-charter” voor ernstig zieke patiënten was snel geboren. Het Rode Kruis zorgt voor de patiënten, Martinair organiseert een compleet verzorgde dag en een beetje publiciteit daar omheen doet het bedrijf beslist geen kwaad.
Een dagje uit
En zo heeft Reinoud de afgelopen jaren bestemmingen als St.Petersburg, Wenen, Praag, Jersey en dus afgelopen zomer Palma de Mallorca aangedaan.
“Beslist alleen met een bemanning die niets te veel is” zegt Reinoud (hiernaast op de foto rechts), “de hele dag met engelengeduld passagiers assisteren …. én gelijktijdig ook de gangmaker zijn, want het is alleen maar feest”.
Een beetje intensief is het wel voor “de rode vliegende brigade” want een dag begint om 05.00 uur op Schiphol en eindigt daar wederom, meestal niet voor middernacht. Reken maar na: het aan en van boord brengen van 50 rolstoelpatiënten met begeleiders duurt ongeveer 1½ uur. Niet alleen het passagiers aan boord krijgen kost tijd, maar alle rolstoelen moeten zo geladen worden, dat de eerste passagier die op de bestemming uitstapt … wel weer zijn eigen stoel terugkrijgt ….! En dat dus op de thuisreis aan het eind van de dag nog een keer!
Wat maakt zo’n dag nou zo speciaal?
“Dat is een mix van allerlei unieke ervaringen, waar ik soms helemaal ontroerd door word”.“Zo had ik de laatste keer een ouder blind echtpaar aan boord, hadden nooit eerder gevlogen. Kwamen met zijn tweeën op cockpit bezoek (alle passagiers mogen bij uitzondering in de cockpit kijken, hoe lastig dat soms ook gaat …) en gaan samen met de handen heel voorzichtig alle knopjes af … dan word je wel even stil”.
Uit ervaring weet Reinoud ook inmiddels dat een Rode Kruisvlucht ook soms uit onverwachte hoek aanspreekt en tot prachtige situaties kan leiden. “Die vlucht naar Jersey was zo’n keer. Ik meldde de verkeersleiding over de aard van de vlucht met het verzoek het hele eiland een keer rond te mogen vliegen. Nou die man had het goed begrepen: ik kreeg niet alleen toestemming maar hij volgde ons op zijn radar en verzorgde zo op afstand via de boordradio een complete tour waarin alle bijzonderheden werden vermeld.”
“Onderweg naar huis overigens ook jaarlijks vaste prik: de co-piloot vliegt lekker laag over Hollands polderland en ongeveer tot de eerste lichtjes van de landingsbaan praat ik in een mix van toeristische informatie en vliegtechnische wetenswaardigheden. “Links van u vliegen we langs de Deltawerken, even verder rechts dus de nieuwe Maasvlakte. Wist u overigens dat we nu zo’n 350 km per uur vliegen, dat we op deze hoogte de koeien nog net niet laten schrikken… en dat we omgerekend met z’n allen zo’n tien keer zuiniger vliegen dan straks … als jullie per bus weer naar huis gaan?”.
Zo ongeveer. “Nee, beslist een jaarlijks evenement, een feest om te doen, komende zomer vast weer!”