Anekdotes over Eduard Lampe

In de vorige Lampe Belicht heeft u kunnen lezen dat Eduard Lampe VII.42 (1874 – 1950) uit Leeuwarden een bekend en markant persoon was. Hieraan kan ik nog enkele anekdotes toevoegen die mijn vader Hugo Ernst (Ernst) Lampe VII.49 (1900 - 1976), een neef van Eduard, mij vaak vertelde.

Eduard, die zelf geen kinderen had, trok veel op met zijn neefje Ernst, die 26 jaar jonger was. Hij leerde hem fietsen, zwemmen en schaatsen, want Eduard was ondanks zijn forse gestalte, een groot sportman.

Eduard kon ook heel goed duiken. Als hij op “De Grote Wielen”, een buitenbad bij Leeuwarden, van de duikplank sprong, hield iedereen de adem in, want hij bleef zo lang onder water dat iedereen die toekeek begon te tellen totdat hij weer boven kwam.

Op de foto hiernaast uit 1928 ziet u Eduard (2de van rechts) als bestuurslid van de “Leeuwarder IJsclub” op zijn houten Friese schaatsen. Hier draagt hij dat aparte hoedje dat zijn beeldmerk was.

Ook was Eduard een groot eter, hij bestelde in een restaurant altijd twee diners. De ober dacht dan dat er nog iemand aan zijn tafel zou plaatsnemen, maar ze bleken beide voor hemzelf te zijn. Hij verorberde onder andere uitsmijters van één snees (twintigtal) eieren!

Zo moest hij een keer een maagoperatie ondergaan en toen zijn internist Dr. Van der Moer, hem na afloop vroeg hoe hij zich voelde, antwoordde hij: “Dokter, ik heb bloed gehad van een sloom iemand, want ik blijf maar futloos. Tot zijn ontsteltenis bleek dat de dokter zelf de donor was geweest. In die jaren gaf de dokter rechtstreeks bloed aan de patiënt.

Ook gaat het verhaal dat hij met vrienden in de kroeg zat en zijn kostuum aan de hoogste bieder beloofde. Na de koop trok hij het meteen uit, bestelde een rijtuig en liet zich in zijn jaeger ondergoed naar huis rijden.

Hij was en had een figuur dat opviel, temeer daar hij in zijn knoopsgat altijd een grote bloem, bijvoorbeel een hortensia, droeg in een glazen kokertje gevuld met water, achter zijn revers. Dit deed hij allang voordat Prins Bernhard daar om bekend raakte.

Ja, Eduard was een bijzondere man met een heel groot hart.

Dit soort verhalen zijn er vast meer over Lampe's uit het verleden.
Verhalen die niet verloren mogen gaan, dus zet ze op papier en stuur ze ons toe.

OPROEP

De beeldhouwster Nina Baanders – Kessler heeft de markante kop van Eduard met dat specifieke hoedje in brons gegoten. Helaas weet niemand waar dat beeld is gebleven. Als er iemand is die ons dat kan vertellen, houden wij ons aanbevolen.